Nr rekordu: | 190 |
Imię: | Andrzej |
Nazwiska/przydomki: | Rutheni (Rusiniec) |
Życie zakonne: | Kraków, 1370 vel 1382 et 1390 (przed) przeor |
1396-1401 prowincjał |
|
Inne dane: | W 1399 r. otrzymał od władz zakonu zgodę na rozdzielenie wśród zakonników należących do niego ksiąg i innych dóbr. |
Bibliografia | |
Rękopisy: | Wrocław, Biblioteka Uniwersytecka, I Q 125. |
Edycje: | Zbiór formuł Zakonu Dominikańskiego prowincji polskiej 1338–1411, wyd. J. Woroniecki, J. Fijałek, [w:] Archiwum Komisji Historycznej, t. 12, cz. 2, Kraków 1938, nr 111, 95, 99, 126, 127, 134, 303. |
Kodeks Dyplomatyczny Małopolski, t. 4, wyd. F. Piekosiński, Kraków 1905, nr 1050. | |
R. J. Loenertz, Une ancienne chronique des provinciaux dominicains de Pologne, [w:] „Archivum Fratrum Praedicatorum” 21 (1951), s. 9, 37–38. Registrum litterarum Raymundi de Capua, 1386–1399, Leonardi de Mansuetis, 1474–1480, oprac. B. M. Reichert, [w:] Quellen und Forschungen zur Geschichte des Dominikanerordens in Deutschland, t. 6, Lipsk 1911, s. 41. | |
Opracowania: | A. Patschovsky, Spuren böhmischer Ketzerverfolgung in Schlesien am Ende des 14. Jahrhunderts, [w:] Historia docet. sborník prací k poctě šedesátých narozenin prof. PhDr. Ivana Hlaváčka, red. M. Polívka, M. Svatoš, Praha 1992, s. 357–387. M. Zdanek, Szkoły i studia dominikanów krakowskich w średniowieczu, Warszawa 2005, s. 94, 95. D. Burdzy, Majątek dominikańskich klasztorów św. Jakuba i św. Marii Magdaleny w Sandomierzu do końca XVI w., [w:] Inter oeconomiam coelestem et terrenam. Mendykanci a zagadnienia ekonomiczne, red. W. Długokęcki (i in.), Kraków 2011, s. 345. T. Gałuszka, Szkolnictwo konwentualne i partykularne w strukturach polskiej prowincji dominikanów XIV stulecia. Nowe ujęcie w świetle nowych źródeł, „Roczniki Historyczne” 78 (2012), s. 209. R. Świętochowski, Andrzej z Sandomierza, Andrzej Rusiniec, [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 1, red. F. Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z. Sułkowski, Lublin 1989, kol. 543. |
Wróć do początku lub do wyszukiwarki