Karta osobowa


Nr rekordu: 1241
Imię: Wincenty
Miejsce pochodzenia: z Kielczy (Kielc)
Daty życia: 1200 (ok.) – 1261 (ok.) 2 I
Życie zakonne: kapelan bpa krakowskiego Iwo Odrowąża, 1222
kapłan
kanonik krakowski, 1227 (19 VII), 1228 (29 IX), 1230 (24 VI), 1234 (11 V), 1235 (5 X)
jako krakowski dominikanin bierze udział w sprowadzeniu szczątków bpa Iwo Odrowąża z Modeny do Krakowa, 1237
Racibórz, 1245 (29 X)
Racibórz, 1258 (21 X)
przeor
Racibórz, 1260 (28 V)
Teksty autorskie: Vita sancti Stanislai episcopi cracoviensis
Uwagi autora: J. Długosz nazywa go: „Vincentius de Kielcze (Kelcze)” w Katalogu biskupów krakowskich oraz Liber beneficiorum. W dokumencie z 28 V 1260 r. wystąpił jako „Vincencius Kyelcensis”. Identyfikuje się kanonika krakowskiego Wincentego i dominikanina Wincentego i przyjmuje się, że pochodził z Kielczy (k. Strzelec Opolskich). J. Rajman przypomniał hipotezę Gerarda Labudy, który wyszedł z założenia, że kariera duchowna Wincentego najpierw kanonika, a następnie dominikanina wskazuje, że pochodził w rycerskiego rodu. Ponieważ biskupie Kielce nie były własnością rycerską, należy doszukiwać się innej miejscowości Kielcza, która byłaby własnością rycerską, a jej właściciele mogliby utrzymywać bliskie kontakty z rodem Odrowążów. Ponadto odrzucił przypuszczenie, że pisanie się Wincentego „z Kielc” mogło być wynikiem posiadania przez niego w tamtejszej kolegiacie jakiejś prebendy. To zaprowadziło uczonego do ziemi opolskiej, do wsi Kielcza, będącej własnością rycerską.
Bibliografia
Rękopisy: Kraków, Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów, Pp 78.
Edycje: Schlesisches Urkundenbuch, t. 2, oprac. W. Irgang, Wiedeń 1977, nr 295, s. 177.
Schlesisches Urkundenbuch, t. 3, red. A. Heinrich, J. J. Menzel, oprac. W. Irgang, Kolonia Wiedeń 1984., nr 277, 317, 340, s. 183, 211, 224.
J. Długosz, Senioris canonici cracoviensis Liber beneficiorum dioecesis cracoviensis, t. 3, wyd. A. Przezdziecki, [w:] Joannis Dlugossii Opera omnia, t. 9, Kraków 1864, s. 447–448.
Katalogi biskupów krakowskich, wyd. J. Szymański, [w:] Monumenta Poloniae Historica. Series Nova, t. 10, cz. 2, Warszawa 1974, s. 167.
Album paleographicum. Tabularum I-XXXI textus, red. S. Krzyżanowski, W. Semkowicz, S. Kozłowska-Budkowa, Kraków 1935, nr 5, s. 8.
Zbiór dyplomów klasztoru mogilskiego, oprac. E. Janota, [w:] Monografia opactwa cystersów we wsi Mogile, cz. 2, Kraków 1867, nr 5, 10, s. 6, 9.
Kodeks dyplomatyczny katedry krakowskiej św. Wacława, cz. 1, wyd. F. Piekosiński, Kraków 1874, nr 14, 21, s. 20, 29.
Kodeks dyplomatyczny Małopolski, t. 1, wyd. F. Piekosiński, Kraków 1876, nr 16, s. 23.
Kodeks dyplomatyczny Małopolski, t. 2, wyd. F. Piekosiński, Kraków 1886, nr 410, 413, s. 55, 58.
Katalogi biskupów krakowskich, wyd. W. Kętrzyński, [w:] Monumenta Poloniae Historica, t. 3, Lwów 1878, s. 355, 357.
Vita sancti Stanislai Cracoviensis episcopi (Vita maior), wyd. W Kętrzyński, Monumenta Poloniae Historica, t. 4, Lwów 1884, s. 332, 362–364, 367, 426, 433.
Opracowania: M. Zdanek, Szkoły i studia dominikanów krakowskich w średniowieczu, Warszawa 2005, s. 47, 54, 58, 76, 78.
G. Labuda, Twórczość hagiograficzna i historiograficzna Wincentego z Kielc, „Studnia Źródłoznawcze” 16 (1971), s. 103–137.
M. Plezia, Wincenty z Kielc, historyk polski z pierwszej połowy XIII wieku, „Studnia Źródłoznawcze” 7 (1962), s. 15–41.
J. Rajman, Wincenty „de Kielcza”. Zagadka miejsca urodzenia pisarza dominikańskiego, [w:] Z biegiem Małej Panwi z biegiem lat… . Zarys dziejów terytorium gminy Zawadzkie, red. Joachim Szulc, Kraków 2009, s. 71–83.
A. Latkowski, Wincenty z Kielczy, dominikanin – życie i twórczość, „Przegląd Tomistyczny” 5 (1992), s. 63–70.
A. Siwczyńska, Spór o biografię Wincentego dominikanina, „Studenckie Zeszyty Historyczne” 4 (2001), s. 15–54.
H. R. Zeissberg, Kleinere Geschichtsquellen Polens im Mittelalter, „Archiv für Österreichische Geschichte” 55. (1877), s. 139.
G. Kublin, Piśmiennictwo średniowiecznych dominikanów związanych z klasztorem w Raciborzu, „Przegląd Piśmiennictwa Teologicznego” 21 (2015), nr 41, s. 8–11.
Clavis scriptorum et operum Medii Aevi Poloniae, red. J. Kaliszuk et al., Kraków 2019, s. 935-939.



Wróć do początku lub do wyszukiwarki


Copyright © 2013-2024 Dominikański Instytut Historyczny. Realizacja: Appunto.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.