| Nr rekordu: | 878 |
| Imię: | Jan |
| Nazwiska/przydomki: | Falkenberg |
| Daty życia: | 1375 (?) – 1435 (?) |
| Życie zakonne: | Kolonia, 1399 student zagraniczny |
| Kamień Pomorski (prawdopodobnie), 1399 (przed) |
|
| Kolonia(prawdopodobnie), 1403 (przed) magister teologii |
|
| Kraków, 1403/04–1405/06 regens studium |
|
| Praga, 1408–1409 magister teologii |
|
| Magdeburg, 1411 inkwizytor |
|
| Wartburg, 1414 przeor |
|
| Toruń, 1429–1431 kapłan |
|
| Kamień Pomorski, 1431 |
|
| Toruń, 1431 |
|
| Teksty autorskie: | Liczne dzieła teologiczne, eklezjologiczne, polityczno–prawne, opinie i kwestie zob. Krakowska redakcja..., |
| Inne dane: | Jako świecki studiował na Uniwersytecie Praskim, gdzie w 1381 r. został bakałarzem, w 1384 r. mistrzem sztuk. Wpisał się na prawo, lecz w 1385 r. przeniósł się na teologię do Wiednia. Jako zakonnik studiował w Kolonii od 1399 – przed 1403 i tam zapewne uzyskał doktorat teologii. W 1410 r. wykładał na uniwersytecie wiedeńskim. Uczestnik soboru w Konstancji 1414–1418, gdzie z powodu opublikowania antypolskiej Satyry w 1417 r. kapituła generalna zakonu w Strasburgu skazała go na wieczyste więzienie, zaś w 1418 r. komisja papieska na soborze potępiła sam utwór. Karę więzienia odbywał w Rzymie w latach 1418–1424. Koniec życia spędził na Śląsku. Miał umrzeć w Legnicy. |
| Bibliografia | |
| Rękopisy: | Szczecin, Archiwum Państwowe, Regesten zu den Urkunden des Dominikanerklosters in Kammin, nr 62. |
| Edycje: | K. Dziwik, Katalog dokumentów pergaminowych Biblioteki Polskiej Akademii nauk w Krakowie, cz. 3. Dokumenty z lat 1403–1797, Wrocław Warszawa Kraków 1970, nr 505. |
| Opracowania: | Krakowska redakcja J. Falkenberga „De monarchia mundi”, wyd. W. Seńko, [w:]Textus et Studia Historiam Theologiae in Polonia exultae spectantia, t. 20, Warszawa 1986. J. Fijałek, Dwaj dominikanie krakowscy: Jan Biskupiec i Jan Falkenberg, [w:] Księga pamiątkowa ku czci Oswalda Balzera, t. 1, Lwów 1925, s. 296–348. R. Świętochowski, Falkenberg Jan, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 6, red. W. Konopczyński, Wrocław Kraków 1977, s. 355–357. Słownik Polskich Teologów Katolickich, t. red. H. E. Wyczawski, M. Banaszak, Warszawa 198,1s. 451–452. Z. Mazur, Falkenberg Jan, [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 5, red. L. Bieńkowski, Lublin 1989, k. 25–26. W. Bucichowski, Lista lektorów dominikańskich prowincji polskiej od erygowania prowincji (1225) do roku 1525, „Przegląd Tomistyczny” 6–7 (1997) , nr 413, s. 128. K. Kaczmarek, Szkoły i studia polskich dominikanów w okresie średniowiecza, Poznań 2005, nr 188, s. 480. M. Zdanek, Szkoły i studia dominikanów krakowskich w średniowieczu, Warszawa 2005, s. , 87, 96, 108–111, 127–129, 131, 132, 152, 158, 159, 163, 164, 166, 480. M. Zdanek, Regensi dominikańskiego studium generalnego w Krakowie do 1596 r., „Przegląd Tomistyczny” 16 (2010), s. 87, 112–113. Z. Włodek, Odnaleziona „Satyra” Falkenberga, „Studia Historyczne” 14 (1971), s. 477–491. H. Boockmann, Johannes Falkenberg. Der Deutsche Orden und die polnische Politik, Gottingen 1975. H. Boockmann, Jan Falkenberg i jego obrona zakonu krzyżackiego, tłum. J. Szewczyk , „Zapiski Historyczne” 41 (1976), z. 4, s. 61–75. K. Górski, Nowa praca o Falkenbergu, „Komunikaty Mazursko–Warmińskie” 4 (1976), s. 561–569. R. Kubicki, Środowisko dominikanów kontraty pruskiej: od XIII do połowy XVI wieku, Gdańsk 2007, nr 217, s. 163–164. K. Ożóg, Poloni ... sunt Deo odibiles heretici et impudici canes. Refleksje nad poglądami Jana Falkenberga OP (+ok. 1435) o Polakach i Polsce, [w:] Dominikanie o Polsce i Polakach od XIII do XX wieku, red. T. Gałuszka, K. Matyja, (Studia i Źródła Dominikańskiego Instytutu Historycznego w Krakowie, 21), s. 141-155. |
Wróć do początku lub do wyszukiwarki